Poradnię w Będzinie powołano z inicjatywy władz oświatowych 1 września 1965r. Funkcję kierownika poradni, później dyrektora pełniła od samego początku, aż do 01.09.1986r. pani mgr Ewa Janicka. Kolejnymi dyrektorami były: mgr Maria Jaskulska, mgr Anna Bareła, mgr Renata Zając, mgr Bożena Podgórska,  mgr Jolanta Białas. Obecnie dyrektorem poradni jest mgr Barbara Cebula. Funkcję p.o. dyrektora pełniła  również mgr Iwona Więcławek-Wardyniec.

W okresie pierwszych dwóch lat siedziba poradni to 1 pomieszczenie w Liceum Ogólnokształcącym im. Szolca (obecnie III LO im. C.K.Norwida), następnie w szkole podstawowej Nr 8 – 4 pomieszczenia. W 1968r. placówka otrzymała lokal przy ulicy Sienkiewicza 33 (9 pomieszczeń), który w ciągu pół roku został wyremontowany i wyposażony na koszt miasta, w niezbędny sprzęt i pomoce do badań. Na ówczesne czasy było to duże osiągnięcie; placówka miała bardzo dobrą bazę lokalową. Ze względu na postępujące szkody górnicze oraz stale rozszerzający się profil działalności merytorycznej, podjęte zostały starania w celu uzyskania nowej bazy lokalowej. W 1991r. Poradnia otrzymała lokal o powierzchni 740m2 (20 pomieszczeń) przy ulicy Krasickiego 17.

Obecnie Poradnia ponownie zlokalizowana jest w III Liceum Ogólnokształcącym  im.   im. C. K. Norwida.

Pierwotnie zasięgiem działania Poradnia Wychowawczo-Zawodowa w Będzinie (tak brzmiała jej ówczesna nazwa) obejmowała: Będzin, Czeladź, Dąbrowę Górniczą oraz powiat będziński. W roku 1968 odłączono rejon Dąbrowy Górniczej , a w 1987r. Czeladź i gminę Bobrowniki. W rejonie Poradni pozostają: Będzin, Wojkowice, Gmina Psary, a od 2002r. także Sławków.

W pierwszych latach praca merytoryczna poradni koncentrowała się na wypracowywaniu form współpracy z władzami oświatowymi i szkołami, prowadzeniem selekcji uczniów do szkół specjalnych, a także orientacji zawodowej. Zespół pracowników, w którym dominował klimat dużego zaangażowania i współpracy ciągle poszukiwał i stopniowo wdrażał nowe formy pracy diagnostycznej i postdiagnostycznej. Zostały podjęte działania w celu utworzenia świetlicy środowiskowej dla dzieci zaniedbanych, wymagających wyrównania braków dydaktycznych. Utworzono we współpracy z policją i Sądem Rodzinnym Zespoły Resocjalizacyjne zajmujące się problemami i pomocą dzieci trudnych, zaniedbanych wychowawczo. Powołano też Zespoły Orzekające Poradni, które cyklicznie rozpatrywały problemy wnoszone przez rodziców dzieci, dotkniętych rozmaitymi chorobami i niepełnosprawnościami. W latach 80-tych pracownicy Poradni zapoznali się z autorskim programem mgr M.J.Stelmach. Pracownicy działu wychowawczego poszerzyli swoja działalność o zajęcia integracyjne z całymi klasami w szkołach, równolegle prowadząc pracę z rodzicami i nauczycielami. Ponadto w ramach świetlicy terapeutycznej prowadzono zajęcia terapeutyczno-dydaktyczne. Podczas obozów wyjazdowych realizowane były zajęcia wychowawczo-terapeutyczno-resocjalizacyjne. W latach 90-tych wdrożono kolejny etap Programu Psychoprofilaktyki Rozwoju i Edukacji, którego autorem była mgr M.J.Stelmach. W 1993r. zgodnie z zarządzeniem MEN poradnia przekształciła się w Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną. W nowym statucie poradni zawarta została koncepcja pracy rozszerzona o program psychoprofilaktyki.

Realizowano więc zadania statutowe w następujących ośrodkach:

 1,384 Liczba odwiedzin,  1 Dzisiaj