2 kwietnia jest obchodzony jako Światowy Dzień Świadomości Autyzmu, a cały kwiecień jest miesiącem świadomości zaburzeń ze spektrum autyzmu, gdzie zwraca się szczególną uwagę na problemy i potrzeby osób z autyzmem i ich rodzin.
Autyzm nie jest chorobą, jest zaburzeniem neurorozwojowym. Funkcjonowanie osób z autyzmem jest nietypowe. Proces diagnozowania autyzmu jest skomplikowany i wymaga współpracy specjalistów z wielu dziedzin m.in.: psychiatry, psychologa, pedagoga, logopedy.
Spora część dzieci autystycznych nie zdradza poważniejszych oznak choroby i rozwija się na pozór normalnie do 18, a nawet 36 miesiąca życia.Warto obserwować swoje dziecko i odpowiedzieć sobie na następujące pytania:
Czy dziecko ma trudności z nawiązywaniem i utrzymywaniem bliskich i serdecznych relacji z opiekunem? Ignoruje innych?
Czy chętnie wprawia w ruch obrotowy przedmioty lub ich części?
Czy mówiąc, jak echo powtarza słowa lub wyrażenia innych osób?
Czy ma trudności z nawiązaniem kontaktu wzrokowego?
Czy stara się unikać bycia dotykanym?
Czy lubi układać przedmioty w rzędy?
Czy wydaje się nie lękać rzeczy, których powinno się bać?
Czy domaga się oglądania wciąż i wciąż tego samego filmu?
Czy wykazuje wyjątkowe upodobanie do cyfr i liter?
Czy wydaje się nie umieć bawić “razem” z innymi dziećmi?
Ma słabe zdolności naśladowania?
Jeżeli odpowiedź na większość pytań jest twierdząca , może warto porozmawiać o tym ze specjalistą?
Dzieci z autyzmem mają trudności w relacjach społecznych , przejawiające się między innymi:
- zaburzoną komunikacją niewerbalną ( kontakt wzrokowy, pozycje ciała oraz gesty), brakiem umiejętności rozwijania relacji z rówieśnikami, adekwatnych do poziomu rozwoju dziecka
- brakiem spontanicznego poszukiwania kontaktów, w celu dzielenia się z innymi swoją radością, zainteresowaniami lub osiągnięciami (np. dziecko nie szuka kontaktu z innymi, nie przynosi zabawek, by się wspólnie bawić, nie chwali się swoimi rysunkami, osiągnięciami),
- występują zaburzenia w komunikowaniu się werbalnym: mowa jest opóźniona lub występuje całkowity brak mowy. Dziecko nie podejmuje prób skompensowania braków mowy za pośrednictwem alternatywnych sposobów komunikowania się jak np. mimika lub gesty,
- dziecko używa często języka w sposób stereotypowy (schematyczny), często występują echolalia.
Charakterystyczne dla dzieci autystycznych są ograniczone, powtarzające i stereotypowe wzory zachowania. Dziecko bawi się w sposób stereotypowy, brak jest spontanicznego udawania w trakcie zabawy. Ma trudność z naśladowaniem. Może wykazywać nietypowe, schematyczne zainteresowania. Trudno jest oderwać go od ulubionej zabawy i zainteresować czym innym. Często obserwuje się stereotypowe i powtarzające się manieryzmy ruchowe (np. trzepotanie lub kręcenie palcem, ręką, lub złożone ruchy całego ciała)
Nie ma lekarstwa na autyzm. Można jednak pomóc dziecku poprzez zindywidualizowaną, dostosowaną do dziecka, prowadzoną z udziałem rodziców terapię. Wymaga to ciągłego kontaktu z wyspecjalizowanymi ośrodkami i terapeutami. Im wcześniej autyzm zostanie zdiagnozowany, tym lepsze rokowanie i tym większe szanse, że terapia odniesie pozytywne skutki. Osoby z autyzmem potrzebują zrozumienia, uwagi, a przede wszystkim akceptacji.
Dzieci z całościowymi zaburzeniami neurorozwojowymi otrzymują na terenie przedszkoli, szkół i placówek wyspecjalizowaną pomoc w procesie wychowania i kształcenia poporzez realizację zaleceń orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. W związku z powyższym mogą otrzymać między innymi pomoc nauczyciela wspomagającego proces kształcenia, być objęte zajęciami rewalidacyjnymi ze specjalistą, być zwolnione z nauki drugiego języka obcego. W celu uzyskania orzeczenia możecie Państwo zwrócić się do poradni psychologiczno-pedagogicznej.
373 Liczba odwiedzin, 1 Dzisiaj